Początkowo traktowano herbatę jako napój leczniczy, łagodzący dolegliwości żołądkowe i wzmagający koncentrację. Obyczaj codziennego spożywania herbaty dla przyjemności kształtował się stopniowo na przestrzeni kilku stuleci. Znaczącą rolę w popularyzacji herbaty odegrali buddyjscy mnisi, którzy korzystali z herbacianego wspomagania w trakcie wielogodzinnych medytacji. W VII-IX wieku chińskie klasztory buddyjskie były popularnymi ośrodkami, do których systematycznie przybywali mnisi z Korei i Japonii. Po wielu latach nauki, wracając w rodzinne strony, zabierali ze sobą zwyczaj picia herbaty oraz drogocenne nasiona nieznanej wówczas poza Chinami rośliny. Mnisi wprowadzili również skomplikowany rytuał związany z piciem herbaty, który spopularyzował się w średniowiecznej Japonii jako ceremonia ku czci Buddy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz